Christelijke politiek

Christelijke politiek – Inleiding
Op het gebied van de politiek kunnen we zeggen dat het Christelijke wereldbeeld de regering ziet als een door God ingesteld orgaan (Genesis 9:6; Romeinen 13) met als hoofddoel de bevordering van gerechtigheid voor zijn burgers: de bescherming van de onschuldigen tegen agressors en wettelozen. Zonder een dergelijke beschermende functie is elke andere rol van de overheid (de bescherming van leven, vrijheid, bezit, reputatie, enzovoorts) betekenisloos.

Als Christenen zien wij de overheid als een instelling wiens heersers voor goede doelen in dienst van God staan (Romeinen 13). God heeft "de staat" in het leven geroepen om een godvruchtige gerechtigheid toe te passen en Hij gebiedt ons om de regels en wetten van de staat te eerbiedigen. Petrus draagt ons het volgende op: "Erken omwille van de Heer het gezag van de bestuurders die door de mensen zijn aangesteld: van de keizer, de hoogste autoriteit, en van de gouverneurs, die hij heeft afgevaardigd om misdadigers te straffen en om te belonen wie het goede doen." (1 Petrus 2:13–14). Zo lang als de regering het doel dient waarvoor God haar heeft geschapen, moeten we onze trouw aan God tonen door ons te onderwerpen aan het gezag van de menselijke regering.

Christelijke politiek – Beperkte overheid
De reikwijdte van de Christelijke politiek is simpelweg het volgende: wij verwachten dat de staat beperkte, door God uitgevaardigde taken uitvoert. De twee hoofdrollen van de overheid zijn de bescherming van de onschuldigen en de bestraffing van boosdoeners (Romeinen 13:3–4). De overheid zou het volgende principe moeten volgen: "Alles moet op gepaste wijze en in goede orde gebeuren" (1 Korintiërs 14:40; Exodus 18:19), omdat orde een weerspiegeling is van Gods karakter.

We weten dat macht een verdervende invloed heeft. Daarom is een regering die de macht verdeelt beter dan een regering waarin een klein aantal mensen de macht heeft. Als Christenen zouden we mogelijkheden om in de regering deel te nemen moeten verwelkomen, omdat wij op die manier de staat kunnen beïnvloeden om als sociale instelling Gods wil uit te voeren (Spreuken 11:11). Het Christelijke wereldbeeld beweert niet dat slechts één specifieke regeringsvorm acceptabel zou zijn, hoewel een constitutionele vorm zich waarschijnlijk eerder zal conformeren aan de Bijbelse principes en beter zal reageren op de wensen van de burgers dan minder democratische regeringsvormen.

Een voorbeeld hiervan is een belangrijk aspect van een groot aantal regeringen - een aspect dat overeenstemt met de Bijbelse idealen, namelijk de verdeling van de macht in drie machten: uitvoerend, wetgevend en rechterlijk. In een dergelijk systeem houdt de ene macht toezicht op de andere. Dit drie machten-model is gemodelleerd naar Jesaja 33:22: “Want de HEER is onze rechter [rechterlijk], de HEER is onze wetgever [wetgevend], de HEER is onze koning [uitvoerend].”

Christelijke politiek – De schepping en de erfzonde
Het basisbeginsel voor de Christelijke politiek is dat de mens, ook al is hij naar Gods gelijkenis geschapen, een gevallen, zondige natuur heeft. Het is daarom belangrijk dat een regeringsvorm aansluit bij deze waarheid over onze rechtmatige plaats in Gods geschapen orde.

Menselijke regeringen zijn noodzakelijk vanwege de zonde. Onze boosaardige neiging tot zondigen moet in bedwang gehouden worden door wetten en door een regering die in staat is om dergelijke wetten te handhaven. De rol van de regering is dus om ons te beschermen tegen onze eigen zondige aard. Maar de grondleggers van onze Christelijke naties worstelden ook met het probleem dat kan ontstaan wanneer gewone burgers het slachtoffer zijn van de zondige neigingen van de mensen die de machtsposities bekleden. Daarom bedachten zij een systeem waarin de overheid in verschillende machten verdeeld is die elkaar in toom houden. Elke macht heeft unieke bevoegdheden die moeten voorkomen dat de macht en het gezag van de overheid in de handen van een elite vallen. Door macht en verantwoordelijkheid op deze manier te verdelen, worden de mogelijkheden tot machtsmisbruik (voortkomend uit onze zondige aard) geminimaliseerd. James Madison zei: “Als mensen engelen waren, dan zou er geen regering nodig zijn. Als engelen over mensen zouden heersen, dan zouden er geen interne of externe veiligheidsmechanismen nodig zijn.”¹

Christelijke politiek – De bron van mensenrechten
De Christelijke politiek, opererend vanuit een Christelijke levensbeschouwing, begrijpt dat God de bron van en de garantie voor onze primaire mensenrechten is. Omdat wij geloven dat wij naar de gelijkenis van God zijn geschapen (Genesis 1:26), weten wij dat we waardevol zijn. Dit wordt al helemaal duidelijk als we ons herinneren dat Christus Zelf een menselijke gedaante aannam en voor de mensheid stierf. God geeft alle individuen dezelfde rechten. Die rechten zijn gebaseerd op een absolute morele standaard. In de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring staat daarom bijvoorbeeld: ""Alle mensen zijn gelijkwaardig geschapen... [en] zijn door hun Schepper bepaalde onvervreemdbare rechten verleend." Twee aannames worden door deze verklaring verwoord: 1) Wij werden geschapen door een bovennatuurlijk Wezen, en 2) dit Wezen legt de fundering voor alle rechten die de mens heeft.

De wetenschap dat mensenrechten gebaseerd zijn op een onveranderlijke, eeuwige Bron is cruciaal voor ons begrip van de politiek. Als onze rechten niet onlosmakelijk verbonden zouden zijn aan Gods karakter, dan zouden zij arbitrair kunnen worden toegekend of ontnomen door de grillen van elke nieuwe generatie of politieke partij. Maar rechten zijn alleen "onvervreemdbaar" omdat zij gebaseerd zijn op Gods onveranderlijke karakter. Daarom vinden mensenrechten niet hun oorsprong in menselijke regeringen, maar in God Zelf, die regeringen instelt om deze rechten te handhaven.

Dit principe werd heel uitdrukkelijk gevolgd door de grondleggers van de Verenigde Staten. John Adams schreef in 1813 in een brief aan Thomas Jefferson: “De algemene principes, op basis waarvan de grondleggers onafhankelijkheid verkregen, waren de enige principes waarmee deze vergadering van jongemannen zich kon verenigen... En wat waren deze algemene principes? Mijn antwoord is dat dit de algemene principes van het Christendom zijn, waarin al deze genootschappen werden verenigd... Ik zweer bij deze dat ik toen geloofde, en dat ik ook nu nog geloof, dat deze algemene principes van het Christendom net zo eeuwig en onveranderlijk zijn als het bestaan en de eigenschappen van God.”²

John Winthrop zei dat de beste vriend van de vrijheid de man is "die zeer oprecht en actief de ware, reine godsdienst bevordert en zichzelf krachtig toelegt op de bestrijding van elke vorm van ontheiliging en immoraliteit. Ik aarzel niet om de man die een gezworen vijand van God is ook een vijand van zijn land te noemen.”³

Noah Webster schreef: “De morele principes en voorschriften van de Schrift zouden de basis moeten vormen voor alle burgerlijke grondwetten en regels. Deze principes en voorschriften bevatten de waarheid, de onveranderlijke waarheid, voor hun fundament.”⁴

Toen George Washington als eerste president van de Verenigde Staten werd ingewijd, verwees hij in zijn rede naar "de gunstige glimlachen van de hemel" die alleen bestemd zijn voor volken die "de eeuwige regels van orde en gerechtigheid, die door de Hemel zelf zijn uitgevaardigd, niet negeren."⁶

Christelijke politiek – Conclusie
Volgens de Bijbelse Christelijke politiek heeft God regeringen ingesteld om Zijn gerechtigheid toe te passen. Wanneer een regering binnen de door God bepaalde grenzen handelt, dan onderwerpen wij ons gewillig aan haar gezag, omdat we begrijpen dat God deze regering met gezag over ons heeft ingesteld. Maar wanneer de staat zijn gezag misbruikt of beweert oppermachtig te zijn, dan moeten wij Gods overkoepelende wetten gehoorzamen in plaats van de wetten van de staat. Onze trouw aan God kan reden zijn om betrokken te raken in de politiek. Op die manier kan een poging worden ondernomen om een goede en rechtvaardige overheid in te stellen. De betrokkenheid van rechtschapen mensen kan een regering op een significante manier beïnvloeden.

Onze voortgaande strijd om een rechtvaardige regering te scheppen en te behouden kan al dan niet effectief zijn. Hoe het ook zij, we moeten in alle omstandigheden trouw blijven aan God. Colson zegt: “Christenen moeten hun plichten zo goed mogelijk nakomen. Maar zelfs als zij het gevoel hebben geen verschil uit te maken, dat zij er niet in slagen om hun Christelijke waarden in het openbare leven tot uiting te laten komen, zelfs dan is succes niet het juiste criterium. Dat is trouw.”⁷

Leer meer!