New Age sociologie

New Age sociologie – Inleiding
De New Age sociologie en psychologie zullen zich tot een enkel vakgebied samenvoegen wanneer alle mensen de evolutionaire sprong naar de collectieve goddelijkheid hebben genomen. Beide zullen een samenleving bestuderen die verenigd is tot een enkel verstand (het verstand van God). Ondertussen probeert de New Age sociologie de grenzen weg te nemen van een samenleving die een belemmering vormt op onze weg naar een hoger bewustzijn. Volgens Gary Zukav “weerspiegelen gemeenschappen, landen en culturen – al onze collectieve scheppingen... de beslissingen van ons ras om te leren door middel van angst en twijfels.”¹ Marilyn Ferguson voegt hieraan toe: “Elke samenleving begrenst de visie van haar leden door automatische oordelen uit te spreken. Al vanaf onze jongste jaren worden wij verleid tot een levensbeschouwing die zo onlosmakelijk verweven is met onze ervaring dat we geen onderscheid kunnen maken tussen cultuur en natuur.”²

Alle sociale instellingen zouden ons moeten aanmoedigen om op zoek te gaan naar de innerlijke waarheid in onze perfectioneerbare menselijke natuur. De samenleving moet een pantheïstisch standpunt innemen. David Spangler verklaart daarom de New Age benadering als het kijken naar objecten, mensen en gebeurtenissen in onze levens en dan zeggen: “Jij bent heilig. In jou en met jou kan ik de heilige toegangswegen vinden die mij verbinden met de volledigheid van de schepping.” Vervolgens moeten we onszelf de vraag stellen welk soort cultuur, welk soort instellingen – ongeacht of ze politiek, economisch, artistiek, onderwijskundig of wetenschappelijk zijn – wij nodig hebben om die universele heiligheid te kunnen eren.³

New Age sociologie – Verder dan huwelijk en gezin
De New Age sociologie ziet het huwelijk en het gezin als verouderde, achterlijke instellingen. In hun Joods-christelijke vorm worden huwelijk en gezin beperkend gevonden; zij hebben geen oog voor de universele heiligheid en kunnen ons niet helpen om onze volledige verlichting te bereiken. Vera Alder pleit voor een niet-traditioneel perspectief op het gezin, waarin men het idee “dat ongehuwde mensen, van welk geslacht dan ook, kinderloos zouden moeten blijven”⁴ vergezocht vindt.

Shakti Gawain is van mening dat wij onze houding ten aanzien van echtscheidingen moeten veranderen, zodat we een maatschappij kunnen scheppen die bevorderlijker is voor onze evolutie naar godheid: “Mensen die scheiden hebben bijna onvermijdelijk het gevoel dat ze gefaald hebben, omdat ze aannemen dat alle huwelijken voor altijd stand zouden moeten houden. Maar in de meeste gevallen is het huwelijk eigenlijk een volkomen succes geweest; het heeft beide partners geholpen om een punt te bereiken waarop zij de oude vorm van het huwelijk niet meer nodig hebben.”⁵

Wanneer traditionele vormen van huwelijk en gezin in stand worden gehouden, dan is dat dus anti-evolutionair. Gawain vervolgt: “Relaties en gezinnen zoals wij deze gekend hebben lijken met een ras tempo in verval te raken. Veel mensen raken hierdoor in paniek. Zij proberen de oude tradities, normen en waarden te herstellen om zich te kunnen vastklampen aan een gevoel van orde en stabiliteit in hun levens. Maar het is zinloos om te proberen om achteruit te gaan, omdat ons bewustzijn zich al geëvolueerd heeft tot het niveau waarop wij bereid zijn om de offers te brengen die nodig zijn om op die manier te leven.”⁶

Seksuele vrijheid, inclusief homoseksualiteit, is een onderdeel van deze voorwaartse beweging. Om alle mensen een hoger bewustzijn te kunnen laten bereiken, zou onze samenleving onze keuzemogelijkheden niet moeten beperken. Volgens Kevin Ryerson is “seksualiteit, homoseksueel of heteroseksueel, de verkenning van de eigen persoonlijkheden als verlichamelijkte wezens, of als een geest die in een lichaam huist. De seksuele voorkeur van een individu zou niet als goed of fout moeten worden gezien. Dergelijke voorkeuren zijn niets meer dan de dialoog van het lichaam met andere mensen.”⁷

New Age sociologie – Onderwijs voor het nieuwe tijdperk
De New Age sociologie roept kosmisch humanisten op om binnen het bestaande onderwijssysteem een maatschappij zonder beperkingen aan te moedigen. Kosmisch humanisten kiezen feitelijk vaak voor een carrière in het onderwijs. Volgens Ferguson waren van alle New Age beroepsbeoefenaars die zij interviewde voor “The Aquarian Conspiracy” “meer mensen werkzaam in het onderwijs dan in enige andere beroepsrichting.”⁸ New Age onderwijzers geloven dat zij een generatie kunnen scheppen die in staat is om het nieuwe tijdperk in te luiden, als zij hun kinderen de juiste houdingen bijbrengen over henzelf en hun bewustzijn.

In een artikel met de titel “A Religion for the New Age” (oftewel: “Een godsdienst voor het nieuwe tijdperk”) legt John Dunphy uit hoe kosmisch humanisten hun posities in de klaslokalen gebruiken om hun wereldbeeld te bevorderen. Hij schrijft: “Ik ben ervan overtuigd dat de strijd om de toekomst van de mensheid gevoerd en gewonnen moet worden in de klaslokalen van de openbare school, door leraren die hun rol als zieltjeswinners van een nieuw geloof correct bezien. Het is een geloof van de mensheid die de vonk herkent en respecteert die door theologen de Goddelijkheid in elk menselijk wezen wordt genoemd. Deze onderwijzers moeten dezelfde onzelfzuchtige toewijding belichamen als de vurigste fundamentalistische predikanten.”⁹

De implementatie in openbare scholen van het uitleggen van “correcte” normen en waarden, seksuele voorlichting, moreel relativisme, biologische evolutie, de TV-serie Cosmos, en globalisme is een aanwijzing dat de kosmisch humanistische zieltjeswinners erin geslaagd zijn om een fundament voor hun nieuwe geloof te leggen.

New Age sociologie – Conclusie
De New Age sociologie stelt dat de traditionele kijk op gezin, kerk en staat in onze moderne samenleving een belemmering vormen voor onze evolutie naar de goddelijkheid. In een poging om maatschappelijke veranderingen door te voeren hebben veel kosmisch humanisten gekozen voor een baan in het onderwijs, zodat de volgende generatie kan leren hoe zij verheven kunnen zijn boven traditionele begrenzingen, en een hoger bewustzijn kunnen bereiken.

Omdat sociale instellingen doorgaans vormen en begrenzingen met zich meebrengen, zijn kosmisch humanisten vaak achterdochtig en maken zij zich zelden sterk voor concrete, specifieke veranderingen. Uiteindelijk zal een zinvolle verandering in de samenleving alleen plaatsvinden wanneer voldoende zinvolle veranderingen plaatsvinden in individuele mensen. “Jouw beslissing om bewust te evolueren door middel van verantwoordelijke keuzes,” zegt Gary Zukav, “levert niet alleen een bijdrage aan je eigen evolutie, maar ook aan de evolutie van alle aspecten van de mensheid waaraan jij deelneemt. Het is niet zo dat alleen jij evolueert door jouw beslissingen, maar ook de volledige mensheid.”¹⁰

Omdat ieder van ons God in zich heeft, heeft ieder van ons individueel het vermogen dat nodig is om de maatschappij te veranderen. Individuele veranderingen zijn primair (psychologie),terwijl maatschappelijke veranderingen secundair zijn (sociologie). Maar maatschappelijke veranderingen mogen onze individuele evolutie naar een hoger bewustzijn niet in de weg staan.

Leer meer!