Sam Harris

Sam Harris – De seculiere agenda
In zijn "Brief aan een Christelijke natie" is Sam Harris duidelijk over zijn seculiere agenda. Als zodanig beweert Sam Harris dat hij Christenen in een zeer nauwe betekenis van het woord aanspreekt, namelijk de mensen die "op zijn minst geloven dat de Bijbel het geïnspireerde woord van God is en dat alleen de mensen die de Goddelijkheid van Jezus Christus aanvaarden na hun dood gered zullen worden."¹⁰ Maar toch, wanneer je het boek leest, wordt het zienderogen duidelijk dat dit niet de enige doctrines van het Christendom zijn die worden aangevallen. In zijn "Brief aan een Christelijke natie" begint Sam Harris met de "afbraak van de intellectuele en morele voorwendselen van het Christendom in zijn diepste vormen."¹¹ In mijn reactie zal ik mijn opmerkingen richten aan de heer Harris zelf en aan de lezers die zijn argumenten overtuigend zouden kunnen vinden. Een "voorwendsel" is een bewering die niet hard gemaakt kan worden. Maar heeft het Christendom werkelijk geen ondersteunend bewijs? Of bestaat er degelijk, krachtig, intellectueel, historisch, filosofisch en zelfs wetenschappelijk bewijs dat het Christendom bekrachtigt?

Sam Harris wijst erop dat een recente enquête van het onderzoeksbureau Gallop "openbaarde dat 53 percent van alle Amerikanen feitelijk creationisten zijn."¹² Hij stelt vervolgens dat "dit betekent dat meer dan de helft van onze naasten gelooft dat de volledige kosmos zesduizend jaar geleden werd geschapen, ondanks een volledige eeuw van wetenschappelijke inzichten die getuigen van de hoge ouderdom van het leven en een nog hogere ouderdom van de aarde.”¹³ Hij vermeldt hierbij niet dat er onder de Christenen die geloven dat God de aarde heeft geschapen op zijn minst twee kampen bestaan: jonge aarde-creationisten en oude aarde-creationisten. Hoewel de leeftijd van de aarde onder Christenen fel wordt bediscussieerd, wordt dit onderwerp niet als een essentieel concept beschouwd. Het valt immers buiten het domein van de fundamentele Christelijke leer. Hoewel beide kampen geloven dat God de kosmos heeft geschapen, en zichzelf daarom als creationisten beschouwen, zijn zij niet allebei voorstanders van het idee dat de kosmos zesduizend jaar oud is. Door de enquête op een dusdanige manier te lezen, namelijk door te lezen dat alle creationisten jonge aarde-creationisten zijn, begaat Harris een logische fout door de grenzen bewust te vervagen en zo alle creationisten op een hoop te gooien. Een groot aantal Amerikanen dat aan de enquête deelnam had waarschijnlijk niet het idee dat het begrip creationist specifiek zou doelen op jonge aarde-creationist.

Vergeet niet dat ook mensen die andere godsdiensten volgen eveneens in de een of andere vorm van "schepping" zouden kunnen geloven. Ik geef toe dat de meeste andere godsdiensten een veel kleiner deel van de Amerikaanse bevolking vormen dan de Christenen, maar wanneer zij in de statistieken zouden worden inbegrepen, dan zou dat toch een kleine invloed op die statistieken hebben. De meeste Soenni moslims zouden zichzelf bijvoorbeeld in het algemeen classificeren als creationisten, maar zij volgen een Islamitische vorm van evolutionair creationisme. Daarom zouden de meeste Soenni moslims niet geloven dat de hele kosmos zesduizend jaar geleden is geschapen. Soenni moslims vormen de meerderheid van de moslims in Amerika, net als in de rest van de wereld.¹⁴

Sam Harris – Statistisch onjuist
Statistieken zijn al vaak met opzet gebruikt om data op een zodanige manier te gebruiken dat ze gunstig lijken voor degene die de data presenteert. Harris associeert zichzelf opzettelijk met deze dubieuze traditie van statistische onjuistheid, tenzij hij gewoonweg de invloed niet kan herkennen van de factoren die niet zijn vermeld, maar die de resultaten wel in zijn voordeel beïnvloeden. Harris beweert duidelijk te begrijpen "wat wij geloven"¹⁵ en oordeelt dan over ons vanwege de dingen die "wij geloven". Helaas lijkt zijn begrip van de dingen die wij geloven net zo vertekend als zijn statistieken.

Sam Harris beweert dat “het primaire doel van [zijn] boek is om de secularisten in onze samenleving, die geloven dat godsdienst uit de openbare beleidsvorming zou moeten worden geweerd, te wapenen tegen hun tegenstanders aan de Christelijke rechterkant van het politieke spectrum."¹⁶ Hier tegenover wil ik Christenen van een weerwoord voorzien tegen secularisten die op deze manier gewapend zijn. Maar ongeacht de gevolgen voor de openbare beleidsvorming, verlang ik oprecht dat dit boek de lezers, inclusief de heer Harris zelf, een duidelijker beeld zal geven van de redelijkheid van het klassieke, orthodoxe, Protestantse, evangelische Christelijke geloof. Het is juist dit "redelijke geloof"¹⁷ dat de macht heeft om levens te veranderen en daardoor onze samenleving op een positieve manier te beïnvloeden.

Lees verder!